İnsan anılar ve hayallerle yaşar
İnsanı diğer canlılardan ayıran en önemli özelliklerinden birisi anılarıyla ve hayalleriyle yaşamasıdır.
Anılar bazen hüzünlüdür bazen de neşeli. Olgunlaşmak için hüzünlenmeye, enerji toplamak ve harekete geçmek için neşeye ihtiyacımız var. Her ikisini de anılarımızda buluruz.
…
Pendik Lisesi
Bu yazıya başlamadan Pendik’teki anılarımı tazelemek istedim. Pendik demek lise demektir benim için. Liseye Kayseri’de başladım, ikinci sınıfta İstanbul’a taşınınca Pendik Lisesi’nden mezun oldum. pendik lisesi
Lise ikinci sınıfa başladığımın ilk haftasıydı. O zamanlar fen ve edebiyat bölümleri vardı. Türkçeye, okumaya-yazmaya merakım ve ilgim olmasına rağmen, fizik ve matematik derslerindeki yüksek notlarımın etkisiyle fen bölümünü seçmiştim.
Biyoloji dersinde hoca bizi laboratuvara götürdü. Diğer öğrenciler laboratuvar ortamına alışkınlardı. Ben ise hayatımda ilk defa böyle bir ortamda bulunuyordum. Ne yapacağını şaşırmış, biraz kaygılı biraz meraklı gözlerle etrafımı gözlemliyordum ki otoriter hocanın uyarısı gecikmedi: “Pısırık pısırık duracağına bir şeyler yap!..” Hüzünlendiğim anlardan biriydi bu. Dersten sonra ve gün boyu bu olayı düşündüm. Çok üzülmüştüm ve bir daha benzer bir durumla karşılaşmak istemiyordum.
Ertesi gün edebiyat bölümüne geçmeye karar verdim. Sınıf arkadaşlarımdan iki kişiyle görüştüm. Bu arkadaşlarım “edebiyat bölümünde Nurettin Hoca var. Çok düşük not verdiğini duyuyoruz. İyi düşün” dedilerse de kararım değişmedi. Müdür Yardımcısı’na gittim ve edebiyat bölümüne geçmek istediğimi söyledim. Sağ olsunlar, zorluk çıkarmadılar.
…
Bu olayı hatırladığımda muhacir atalarımın çektiği sıkıntılar gelir aklıma. Ben Kayseri’den İstanbul’a geldiğimde böyle bir olay yaşamıştım. Lozan mübadelesi ile, Kesriye’deki vatanlarını, evlerini, varlıklarını terk edip Kayseri’ye yerleşmişlerdi. Ölene kadar vatan hikayelerini ve Rum çetelerden çektikleri zulümleri dinledim. Anlattıklarını kayda almadığım için pişmanlık duyuyorum doğrusu. Kendilerini Yunan zulmünden kurtardığı için büyüklerimin hepsi Atatürk’e büyük saygı duyarlardı. Hemen hemen hepsi Demokrat Parti’yi desteklerdi. Ama Atatürk sevgisini de hep diri tuttular içlerinde.
Allah nasip etti atalarımın topraklarını çocuklarımla birlikte ziyaret ettim. “Kesriye”’nin adı “Kastoria”, dedemin yaşadığı “Şak” köyünün adı da “Komaniades” olmuş. Şak köyü hayret verecek şekilde Kayseri’deki köyümüze benziyordu. Köyümüz Endürlük gibi, iki dağın yamacına yerleşmişti ve ortasından bir dere geçiyordu. Eski taş evlerden birkaç tanesi kalmıştı. Evler terkedilmişti. Belki de bu evlerden biri dedelerimize aitti. Kim bilir?
Meraklı bir şekilde dolaşırken “hoş geldiniz!” diyen bir ses işittik. Bir evin bahçesinden seslenen kişiye yaklaştık. Ben İngilizce bir şeyler söylemeye çalışırken bize “Türkçe konuşabiliriz” dedi.
Evin bahçesine gittik. Türkçe sohbet etmeye başladık. Bizi gören komşulardan üç kişi daha geldi. Dört kişiden üçü Türkçe biliyordu. İçlerinden biri de papazdı. Köye yerleşenler mübadelede Samsun’dan giden Rumlardı. Büyükleri evde Türkçe konuşurlarmış, onlar da Türkçeyi büyüklerinden öğrenmişlerdi. İçlerinden okuma meraklısı olduğu anlaşılan biri biraz dertleşti bizimle.
Tarihte neler yaşandığını bilmediğini ama dedelerinin çok acı çektiğine şahit olduğunu söyledi. “Keşke yaşanmasaydı bunlar” dedi.
Papaz kıyafetli olana “benim dedem de bu köyde imamlık yapmış ama Camiyi göremedim” dedim. Caminin yıkıldığını ve yerine kilise yapıldığını, kendisinin de kilisenin papazı olduğunu söyledi. Papaz sohbete çok aktif katılmadıysa da mimiklerinden anlatılanlara katıldığı anlaşılıyordu.
İnsanlık adına yeniden hüzünlendim ama ata yurdunu görmüş olmanın verdiği tuhaf bir hafiflik de hissediyordum üzerimde. Büyük bir ödevi yerine getirmiş gibiydim. Selanik’ten 5 saate yakın süren yol yorgunluğum bir anda bitmişti sanki.
Hüzün ve neşeyi iç içe yaşamıştım. Pendik lisesi
…
Anılar böyledir işte. Bir yerden başlarsınız ama nerde duracağınız belli olmaz.
…
Pendik Lisesi’ndeki anılarıma, özellikle tanıyınca çok sevdiğim güzel insan Nurettin Hocam’la ilgili anılarıma devam ederim inşallah. Pendik Lisesi
